Sonbahar mevsiminde rüzgarla birlikte havaya savrulan tohumlar nereye gidiyor diye düşünebilirsin. Tohumlarla birlikte bir yolculuğa çıkmaya ne dersin? Tohumların hepsi aynı büyüklükte olmayabilir ama hepsi de türlü maceralar yaşar bu yolculukta. Onları dikkatle izleyelim ve Eric amcanın söylediklerine kulak verelim.

 

Tohumlar bu yolculuğa çıktıklarında neler yaşayacaklarını bilmezlermiş ama hepsi de bu yolculuğu en güzel şekilde tamamlamayı hayal edermiş.

 

Çok yükseğe çıkan bir tohum güneşin sıcak ışınları ile yanabilir, buzlu bir dağın tepesine düşen bir tohum buz üzerinde büyüyemezmiş. Okyanusu geçerken suya düşen bir tohum boğulabilir, çöle düşen bir tohum sıcak ve kuru hava yüzünden gelişemezmiş.

 

Bir kuş minik bir tohumu göremezken başka bir tohumu afiyetle yiyebilirmiş. Kuşlar tohumları yer de fareler hiç boş durur mu? Kış mevsimini toprağın altında geçiren tohumlar, fareler için de besin kaynağı olabilirmiş.

 

İlkbahar geldiğinde toprağın altındaki tohumlar göğe doğru uzanmak için çalışırmış. Toprağın üstüne çıkıp güneşe yüzünü gösteren bir tohuma artık bitki denirmiş. Kökleri toprağın altındadır, gövdeleri ve yaprakları güneşe doğru büyümeye başlamıştır. Minik bitki, kendisinden daha büyük bir bitkinin yaprakları altında ışıksız kalırsa gelişemez ya da üzerinden geçen birisi onu kırarsa büyüyemezmiş. Bazen insanlar sevdikleri birisine vermek için büyüyen çiçekleri koparırmış. Keşke çiçekler hep toprağına bağlı kalabilse...

 

Eric amcanın minik tohumu bu yolculuğu tamamlayıp yaz aylarına ulaşmış. Günden güne büyümüş. Bazı insanlar gördükleri en büyük ve en güzel çiçeğin o olduğunu söylemiş. Yaz boyunca arılar, kuşlar ve kelebekler onu ziyaret etmiş.

 

Yaz sonunda günlerin daha kısa ve gecelerin daha soğuk olduğu sonbahar mevsimi geldiğinde dev çiçeğin taç yaprakları dökülmeye başlamış. Rüzgar sertleştikçe çiçek eğilip bükülüyormuş. Rüzgar şiddetini arttığında bu kez çiçeğin tohum zarfı açılmış ve dökülen minik tohumlar rüzgarla birlikte uzak diyarlara gitmek için yola çıkmışlar.

 

Eric amcanın minik tohumu kadar şanslıysak yolculuğu tamamlayıp, toprağın altından güneşe doğru sakince uzanabiliriz. Yaz aylarında daha da büyüyüp arılar, kuşlar ve kelebeklerle arkadaş olabiliriz. Sonra yine rüzgar esmeye başlar. İçimizde taşıdığımız sevgi tohumlarının zarfını açar ve herkese yaymak için tüm kuvvetiyle etrafa savurur. Eric amcaya ve minik tohumun kocaman hikayesine minnetle…

​