Küçük bir pencere… Tuvalet penceresi gibi düşün… Ne kadar günışığı girerse artık. İçeri düşen her ışığa değebilmek için hızlı çalışıyordum. Götümde teneke izi, işaret parmağım su toplamış… Tabi uykuya direnen göz kapaklarımı saymıyorum bile… Koşullanılmış sesler, kokular, cümleler…

    Bir egzozdan ne kadar nefret edebilirsin mesela? Veya bir egzoz sesi sana neler hatırlatır? Peki ya koku? Bir koku nasıl olur da sana geçmişini kare kare izlettirirdi her seferinde… Solüsyon… Ayakkabı... Makas… Dik ve dar merdivenler… Teneke… Para… Sırlar… Sessizlik… İhanet…

 

…..

​

   Her şey değişmişti 12’de…Karanlığı sevip aydınlığı besleyen biri haline çoktan dönüştürmüştü beni…12’sinde biri için fazlaydı aslında… Geçmiş işte, bakmadan duramıyor insan…

               

                                Gidişatta belliydi zaten…

                                                                       

                                      Tabakhane derler oraya…

                                              

                                           Kimi için mezar, kimi için eğitim kampı…

                                                              

                                                                                                       

                                                  Orda öldüm…

                                                                                                                                                                    Orda doğdum…

​

​